Het verhaal van
Sabine
Staand op mijn eigen bruiloft
8 jaar geleden raakte ik in coma door een medische fout, hiervoor heb ik altijd kunnen lopen en sporten. Hierna belandde ik in de rolstoel wat instappen en wegwezen was.
In de loop van de jaren begon mijn lijf steeds meer pijn te doen, hiervoor heb ik heel lang gezocht naar een diagnose. Uiteindelijk bleek dat onder andere de rolstoel niet goed op mij is afgesteld. In de loop van de 8 jaar ben ik naar Nijmegen verhuisd, leerde ik mijn man kennen.
Voor ons huwelijk had ik 2 wensen. De eerste was om de dag pijnvrij door te komen zonder morfine. De tweede was om mijn man recht in de ogen te kunnen kijken tijdens het jawoord. Mijn moeder luisterde goed naar die wensen en kwam uiteindelijk in contact met een hulpmiddelenleverancier, die vonden dit zo ontroerend dat ze een stastoel beschikbaar stelden voor de grote dag. De stastoel mocht ik in totaal 2,5 week lenen om eerst te wennen om weer te kunnen staan. Tijdens deze proefperiode viel het mij op dat ik zodanig minder pijn had dat ik geen morfine hoefde te slikken. Hierdoor werd ik veel zelfstandiger, ik was helderder waardoor ik eindelijk heel veel uit mijn paardrijlessen kon halen. Omdat ik minder pijn had en de morfine achterwege bleef had ik eindelijk weer de energie om de hele dag door te komen in plaats van in bed. Als verrassing voor ons huwelijk kwam mijn broer met zijn vrouw en kinderen over uit het buitenland. Die wisten niet dat ik deze stoel te leen had met stafunctie, dus voor het eerst in toen 7 jaar kon ik mijn broer staand in de ogen kijken wat heel emotioneel was voor ons beiden.
Nu door naar de grote dag: 7 maart 2016 zijn mijn man en ik getrouwd, deze dag is nooit meer te overtreffen mede door de stastoel. Ik kon nu op gelijke hoogte met mensen praten. Overdag konden we staand naast elkaar lopen. Ik voelde me extra bijzonder omdat mensen in plaats van op mij neer keken mij recht in de ogen keken.
Uiteindelijk merkte ik zoveel voordelen van het staan en de andere functies tijdens het lenen dat ik deze rolstoel ook heb aangevraagd bij de gemeente. Dit heeft wel wat voeten in aarde gehad, maar gelukkig kregen we handvaten mee vanuit de levereancier. Mede hierdoor hebben we eind 2016 eindelijk bericht gekregen, dat ik de stastoel krijg. Nu ben ik aan het aftellen naar een toekomst zonder pijn en met meer energie. Ik ben dankbaar voor het lenen van de stoel en de goede hulp met de aanvraag.
Sabine